Douglassparren voor De Bastei

Na het archeologische onderzoek waar we in een vorige bericht over schreven, is de aannemer weer flink aan het werk gegaan om het nieuwe museumpand van De Bastei te bouwen. Het gaat snel nu en het proces verloopt redelijk volgens planning.

Deze week zijn de houten palen geplaatst die de vloeren van nieuwe tentoonstellingsruimtes gaan dragen. De palen zijn geleverd door Staatsbosbeheer – een van de partners in De Bastei – en zijn afkomstig van Nederlandse Douglassparren.  De Douglasspar is oorspronkelijk afkomstig uit Noord-Amerika en werd geïntroduceerd voor de houtproductie. Volgens de website http://www.soortenbank.nl is de boom inmiddels in Nederland ingeburgerd. De balken die de vloeren gaan dragen zijn van gelamineerd hout dat uit Duitsland geïmporteerd is.

Wie nu een kijkje gaat nemen vanaf de Valkhofheuvel of de Veerpoorttrappen, ziet misschien nog de metalen paalvoeten zitten. Die zullen niet lang in beeld blijven, want binnenkort wordt het beton voor de onderste vloer gestort. Boven op dat beton komt later een fraaie houten vloer. Op de vloer worden de contouren van de 13e-eeuwse  Werner van Hezetoren, de voorganger van de Bastei De Stratemakerstoren, zichtbaar gemaakt met de oorspronkelijke baksteen.

Inmiddels is ook de fundering gelegd voor het wegdek van de Lange Baan, het weggetje aan de achterkant van de Stratemakerstoren dat uiteindelijk tussen het entreegebouw en de historische bastei komt te liggen. Dit wegdek is tegelijk ook het dak van het gedeelte waar onlangs een massieve muur uit de Romeinse tijd is teruggevonden.

Het entreegebouw van De Bastei wordt wat groter dan aanvankelijk in het ontwerp was aangegeven. Dat is omdat de onverwachte archeologische ontdekkingen vloeroppervlak van de tentoonstellingsruimtes wegnemen. Om dit te compenseren zijn de bouwtekeningen aangepast en is het bestemmingsplan gewijzigd, zodat het entreegebouw een paar meter verder naar achteren zal doorlopen. Eerst moet er in dat gedeelte nog archeologisch onderzoek gedaan worden. Daar wordt in september mee begonnen. Wat dat onderzoek gaat opleveren, is niet bekend. ‘Nieuwe’ archeologische bijzonderheden zullen misschien een fraaie aanvulling geven op wat er al gevonden is, maar kunnen ook verdere vertraging van de bouw met zich meebrengen…

Tijdens de Vierdaagseweek ligt het bouwproces een weekje stil. Daarna wordt er twee weken verder gewerkt, tot aan de bouwvak, die drie weken duurt. In week 35 gaan de bouwers dan weer goed uitgerust aan de slag.